BandAids for the heart

Sunday, May 06, 2007

hahaha....

bestfriend. if this world makes you crazy and you've taken all you can bare, just call me up, because you know i'll be there.

********

Sinong tunay na baliw?

bwahaha.. haha.. hihihi... huhuuhuhu.. waaahhh.. haha.. huhu..(hikbi, hikbi) wala lang. gusto ko lang gumanon..anyway, i wasn't feeling very well.. so i took a walk mula sa kanto ng noveleta hanggang sa bahay namin. then i heard someone scream. it was the man in front of me. he wasn't wearing a shirt. naka-shorts lang siya. madumi siya at magulo ang mahaba niyang buhok. "baliw siya", sabi ko sa sarili ko. at sa tingin ko tama ako. sino ba naman ang sisigaw ng malakas habang nasa gitna ng tulay?

so i just walked. i tried to avoid him at first. natakot kasi ako na baka may gawin sya sakin. but i found myself walking towards him. tinry kong gayahin yung paglakad niya. haha..at nag-enjoy ako..bsta. parang ang "free" kasi ng galaw nya. magasalaw yung mga arms nya habang naglalakad.nagssway-sway pa..tapos para syang lasing lumakad. walang direksyon.haha..lalo akong naaning nang bigla shang lumuhod sa kalsada at nagdasal! at perfromance level pa ang pagluhod ni kuya ha! pinagdikit pa nya ang kanyang mga palad at kulang nalang umiyak sha dun sa sobrang diin ng pagkakapikit ng eyes nya..o diba? agaw eksena si kuya. nagtawanan tuloy yung mga tao..

dahil dito.narealize ko na maswerte sha..lahat naman yata tayo may certein level of insanity. ang kaibahan lang natin sa kanya ay aminado sha na baliw sha at proud siya sa fact na ito. tinanggap na niya sa sarili niya na baliw sha and he embraced this insanity. tayong mga "normal", hindi natin inaamin ang mga kabaliwan natin. dinedeny natin ang ating mga guilty pleasures kasi nahihiya tayo sa mga sasabihin ng iba.

i felt happy for him because of this. ilan sa atin ang kayang maghubad at maglakad ng nakapaa sa kaslada? ilang sa atin ang kayang sumigaw sa tutok ng tulay na parang nasa europe yung kausap niya? ilan sa atin ang kayang maglakad na pasuray-suray at pa-sayaw-sayaw na parang lasing kahit hndi sya nakainom? ilan sa atin ang kayang maglakad sa kalsada na hindi natatakot kahit na hindi niya alam kung san sya pupunta o kung san sya uuwi? at ilan sa atin ang kayang lumuhod at pumikit kahit saan dahil nais nyang kausapin si God?

napahiya ako at na-guilty dahil inisip ko na baka saktan niya ako. lalo akong napahiya dahil hindi ko kayang gawin yung mga ginagawa niya kahit na alm ko sa sarili ko na gusto ko din maghubad sa kalsada at sumigaw ng malakas sa tuktok ng tulay.

the problem with "normal" people like us is that we know how to pretend. we live by stupid rules and we are so afraid to break them kahit na ayaw naman talaga natin itong sundin.. bilib ako sa tapang nung "baliw" na lalaki. hindi sya natatakot sa mga sasabihin ng iba. wala naman kasi tlagang masama kung sisigaw sya ng malakas diba? wla naman sya sa library e! at wla din namang masama kung kung luluhod sya at magdadasal. nakakatuwa nga. nakakapagdasal sya anytime and anywhere..pero tayo, hindi natin kayang gawin yun. we don't have the balls to do it because the society dictates that we shouldn't..sisihin natin ang mga unwitten laws (na tayo-tayo din naman ang nag-legislate.) that tell us how we "must" act..it's just sad that we don't get to experience the freedom that he is enjoying.marami kasing "dapat". dapat ganito maglakad ang normal na tao. dapat hindi ka sumisigaw ng walang kausap. dapat maayos ang buhok mo.dapat hindi ka madumi.dapat alm mo kung san ka pupunta pag naglalakad ka..grabe, e alam naman nating hindi naman ganun sa lahat ng pagkakataon.at kung maraming "dapat"marami ding "bawal" satin.bawal sumuway sa nakasanayan na. bawal maging iba. bawal magmukang tanga. bawal magmukang baliw.....kawawa naman tayo.

*******

one love.

God's night.

_marvin_
7:46 AM

A b o u t _ m e - - - - - - -

I was a swimmer, a tennis and volleyball player. I was a dancer, pep squad member and stage performer. I was a team leader and CAT Executive officer. 'Hyperactive' would be an understatement if you were to describe my lifestyle.. And who would ever think that somebody like me has a congenital heart defect?

***

im marvin. im from cavite. im a speech major from upd. i love to eat, to sleep, to talk, to laugh. i love having fun. id love to meet shrek one day. marami kasing nagsasabing magkamuka kami. nakadilat na daw mga mata ko nung pinanganak ako.. mahilig ako kumain ng spaghetti, pizza, marshmallow, chicken at french fries.

***

It never occurred to me that for the past 17 years of my existence, I was at risk of having a heart failure, and my active lifestyle made the risk grow even more. That is why I thank God and His instruments here on earth - my family, obzite, my friends and the people who touched my life - for keeping my heart beating all this time..